Ο σακχαρώδης διαβήτης εξαπλώνεται γρήγορα σε όλο τον κόσμο και δεν έχει σημασία που οι επιστήμονες δεν έχουν καταλάβει όλους τους λόγους για τους οποίους μπορεί να εμφανιστεί αυτή η ασθένεια. Σε αυτή την κατάσταση, ένα άτομο μπορεί να δώσει προσοχή μόνο στο σώμα του.
Και αφήστε το σύμπτωμα μιας άλλης ασθένειας να συγχέεται με την εκδήλωση διαβήτη - εάν υποψιάζεστε, θα πρέπει να ενημερώσετε αμέσως τον γιατρό (ειδικά επειδή υπάρχει και ασυμπτωματικός διαβήτης).
Είναι σύνηθες να χαρακτηρίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης ως ενδοκρινική παθολογία με σοβαρή κλινική εικόνα. Στην περίπτωση αυτή, τα αρχικά στάδια της νόσου είναι συχνά ασυμπτωματικά ή χαρακτηρίζονται από πολυμορφισμό εκδηλώσεων. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα σημάδια παθολογίας, για τα οποία μπορείτε να μάθετε στο παρακάτω υλικό.
αιτίες του διαβήτη
Παρά την φαινομενική αφθονία των αιτιών για τη νόσο, υπάρχουν δύο κύριες αιτίες:
- ζάχαρη (ειδική) και τρόφιμα (γενικά).
- ψυχική ετοιμότητα να βλάψει το σώμα (στρές).
Παρά την αναζήτηση νέων θεραπειών για τον διαβήτη, η σακχαρόζη συνεχίζει να κατακτά τον κόσμο παράλληλα. Η ζάχαρη αποκτά τις πιο εξωτικές και σαγηνευτικές εμφανίσεις - ακόμη και η συνταγή για κέτσαπ ντομάτας δεν είναι πλήρης χωρίς την προσθήκη ζάχαρης, για να μην αναφέρουμε τις αδιανόητες τούρτες γάμου και τα φαινομενικά αθώα παιδικά πρωινά.
Σχέση. Τα περισσότερα φυσικά φρούτα και φρούτα δεν περιέχουν σακχαρόζη - παρασκευάζεται από χυμό φυτών που δεν καταναλώνονται ωμά από τον άνθρωπο. Ως εκ τούτου, μπορεί να αναχθεί σε τεχνητά ληφθείσες χημικές ενώσεις.
Τα τρόφιμα γενικά έχουν γίνει επίσης απειλή για την υγεία. Κανείς δεν έχει φάει ποτέ τόσο πολύ και τόσο συχνά. Η ιδεοληπτική υπερβολική σίτιση τον έχει μετατρέψει σε αιώνιο μούτσο - και η πίεση στο πάγκρεας, που έχει τον δικό του ρυθμό ζωής, γίνεται συνεχής και απειλητική.
Τα αλκοολούχα σκευάσματα χρησιμεύουν τόσο ως άμεση αιτία νέκρωσης του αδενικού ιστού όσο και ως μέσο πρόκλησης ισχαιμίας οργάνων.
Αυτό ισχύει και για:
- κάπνισμα καπνού?
- Κατανάλωση ναρκωτικών;
- υπερβολική εξάρτηση από φάρμακα: υπνωτικά χάπια, ηρεμιστικά, παυσίπονα.
Η δεύτερη κύρια αιτία του διαβήτη είναι το άγχος. Και ένας από τους μοχλούς του άγχους είναι η συνεχής υπενθύμιση της απειλής του διαβήτη που ακολουθεί έναν άνθρωπο παντού. Ανησυχημένος από μια τέτοια προοπτική, το μυαλό δημιουργεί μια ασυνείδητη προϋπόθεση για ασθένεια.
Ένας άλλος παράγοντας εξάπλωσης του διαβήτη σε όλο τον κόσμο οφείλεται στην πρόοδο της ιατρικής. Αν πριν από 100-150 χρόνια οι διαβητικοί σπάνια είχαν απογόνους, τώρα η κληρονομικότητα της νόσου έχει εκατονταπλασιαστεί, 100% οι διαβητικοί έχουν μεγάλη πιθανότητα να γεννήσουν τους ίδιους διαβητικούς.
Ο κόσμος έχει γίνει ένα ακόμη πιο άνετο καταφύγιο για τον διαβήτη μέσω της καθιστικής ζωής με τους αναπόφευκτους συντρόφους του: παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, οστεοπόρωση, μικροθρόμβοι και μεταβολικές διαταραχές σε όλα τα συστήματα του σώματος, που η συνολική περιβαλλοντική ρύπανση (μια άλλη αιτία διαβήτη) αντιμετωπίζει σαν ένα αθώο μωρό.
ταξινόμηση της νόσου
Σύμφωνα με την αιτιολογική (αιτιατική) ταξινόμηση, ο διαβήτης διαφοροποιείται:
- Τύπος Ι (ονομάζεται επίσης ινσουλινοεξαρτώμενος ή "νεανικός").
- Τύπος II (που είναι ανεξάρτητος από την ινσουλίνη).
- εγκυμοσύνη (λόγω εγκυμοσύνης)?
- για λόγους άλλου σχεδίου (λόγω προηγούμενων λοιμώξεων, λήψης φαρμάκων ή άλλων λόγων).
Υπάρχει μια διαίρεση της νόσου σε περιπτώσεις διαφορετικής σοβαρότητας:
- ΛΑΜΠΡΌΣ;
- μέτριος;
- δύσκολος.
Ανάλογα με την κατάσταση του μεταβολισμού των υδατανθράκων, ο διαβήτης μπορεί να είναι:
- αποζημίωση?
- υποαντιστάθμιση?
- αποζημίωση.
Η ταξινόμηση σύμφωνα με την παρουσία επιπλοκών περιλαμβάνει διαβητικές συνέπειες με τη μορφή:
- Μικρο- ή μακροαγγειοπάθειες (αγγειακές βλάβες).
- νευροπάθειες (βλάβη στον νευρικό ιστό και τις δομές του).
- αμφιβληστροειδοπάθεια (βλάβη στα όργανα της όρασης).
- νεφροπάθεια (παθολογία νεφρών);
- διαβητικό πόδι (ένα ξεχωριστά απομονωμένο σύνδρομο που περιγράφει την παθολογία των αιμοφόρων αγγείων και άλλων δομών που αφορούν τα κάτω άκρα).
Η κλινική διάγνωση που γίνεται με βάση το παραπάνω σύστημα δίνει ήδη μια σύντομη και ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης του ασθενούς με την πρώτη ανάγνωση. Αρκεί ένα άτομο χωρίς ειδική εκπαίδευση να γνωρίζει την ύπαρξη 2 τύπων και 3 βαθμών βαρύτητας της νόσου.
Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου
Όπως φαίνεται από την κλασική κυριολεκτική μετάφραση του ονόματος της νόσου από τα λατινικά (διαβήτης μελιού), ο σακχαρώδης διαβήτης έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά:
- γλυκιά γεύση των ούρων?
- συχνή και άφθονη ούρηση.
Οι γιατροί του Μεσαίωνα υποψιάζονταν μόνο περίσσεια φυσικού σακχάρου σταφυλιού στο αίμα - γλυκόζης, αλλά μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση με άλλο τρόπο - δοκιμάζοντας τα ούρα του ασθενούς. Εξάλλου, λόγω διακοπής της διαδικασίας διήθησης των νεφρών, η γλυκόζη στον διαβήτη εισέρχεται στα ούρα (συνήθως δεν πρέπει να υπάρχει). Αργότερα, οι υποθέσεις των πατέρων της ιατρικής επιβεβαιώθηκαν έξοχα - η ασθένεια περιλαμβάνει επίσης υπεργλυκαιμία (υπερβολική ποσότητα γλυκόζης στο αίμα).
Είναι δυνατόν να καθοδηγούμαστε από αυτούς τους κανόνες ακόμη και σήμερα, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η παρουσία και των δύο σημείων μιλάει για διαβήτη: γλυκά και άφθονα ούρα. Ο διαβήτης μπορεί επίσης να είναι άποιος, αλλά αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική ασθένεια, τα αίτια της οποίας είναι εντελώς διαφορετικά.
Με ανεκδήλωτο (πρακτικά ασυμπτωματικό) ή υποτονικό διαβήτη, τα πρώτα σημάδια μπορεί να είναι τα δευτερεύοντα συμπτώματά του (αχαρακτηριστικά αυτής της συγκεκριμένης παθολογίας) με τη μορφή:
- οπτικές διαταραχές?
- Πονοκέφαλο;
- αδικαιολόγητη μυϊκή αδυναμία?
- ξηρότητα στη στοματική κοιλότητα.
- Κνησμός του δέρματος και των βλεννογόνων (ιδιαίτερα συχνή στην οικεία περιοχή).
- δύσκολα επουλωμένες δερματικές βλάβες.
- μια αισθητή μυρωδιά ακετόνης από τα ούρα.
Η παρουσία τους δεν επιτρέπει τη διάγνωση του τύπου Ι ή ΙΙ της νόσου - μόνο μια μελέτη παθολογίας από ειδικό γιατρό, καθώς και μια μελέτη της σύνθεσης του αίματος σε συνδυασμό με άλλες εξετάσεις μπορεί να διακρίνει μεταξύ τους.
Ειδικά Ακίνητα
Είναι πιο χαρακτηριστικά του τύπου Ι, πλησιάζουν ξαφνικά και με δύναμη, επομένως ο ασθενής μπορεί να υποδείξει όχι μόνο το έτος εμφάνισής τους, αλλά και τον μήνα (στην εβδομάδα που σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο συμβάν).
Αυτό περιλαμβάνει:
- πολυουρία (υπερβολική και συχνή ούρηση).
- πολυδιψία (άσβεστη δίψα).
- πολυφαγία ("λύκος όρεξη" που δεν φέρνει κορεσμό).
- αισθητή (και αυξανόμενη) απώλεια βάρους.
Σημειωτέον ότι δεν πρόκειται για προσωρινή παραμονή σε μια δύσκολη περίοδο ζωής, μετά την οποία όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό, αλλά για τη σταθερή ταλαιπωρία του οργανισμού για εβδομάδες και μήνες.
Εκτός από τη γλυκόζη, η περίσσεια της οποίας δεν γίνεται θρεπτικό συστατικό, αλλά μια ένωση που διαταράσσει τον καθιερωμένο μεταβολισμό και διαταράσσει τη φυσική βιοχημική ισορροπία στο σώμα, συσσωρεύονται σε αυτήν ουσίες που έχουν τοξική επίδραση στις δομές:
- νευρικός ιστός?
- καρδιές?
- νεφρά;
- Συκώτι;
- Πλοία.
Η πιο γνωστή από αυτές είναι η ακετόνη, η οποία είναι γνωστή στον εγκέφαλο για την κατάσταση μέθης που εμφανίζεται μετά την κατανάλωση αλκοολούχου ποτού. Η συσσώρευση ακετόνης και άλλων ατελώς οξειδωμένων μεταβολιτών οδηγεί σε αστοχία όλων των συστημάτων του σώματος, ιδιαίτερα του νευρικού και αγγειακού συστήματος, που εξασφαλίζουν τη μεταφορά και την επικοινωνία στο σώμα.
Σε μια κρίσιμη περίπτωση (με απότομη αύξηση ή μείωση του σακχάρου στο αίμα), ο διαβήτης μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση κώματος, όταν διαταραχές του κυκλοφορικού στον εγκέφαλο μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο του ασθενούς.
Σε ποιες περιπτώσεις είναι αδύνατο να αναβληθεί η επίσκεψη στον γιατρό;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα γίνει ξεκάθαρη μετά από κάποια διευκρίνιση.
Ο διαβήτης τύπου Ι είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς παραγωγής ινσουλίνης, η οποία περιορίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Στην παραλλαγή τύπου II, η ινσουλίνη είναι επαρκής, αλλά λόγω των ιδιοτήτων του σώματος, η ικανότητά του να ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα είναι περιορισμένη - η ινσουλίνη απλά δεν είναι σε θέση να μειώσει την περιεκτικότητά της. Η περίσσεια γλυκόζης τη μετατρέπει σε τοξίνη που διαταράσσει τη φυσιολογική πορεία όλων των χημικών αντιδράσεων στο σώμα, όχι μόνο του μεταβολισμού των υδατανθράκων.
Ο βαθμός των διαταραχών στον μεταβολισμό των ιστών και η ικανότητα του σώματος να αντισταθμίζει αυτές τις διαταραχές καθορίζουν τη σοβαρότητα του διαβήτη.
Με ήπια πορεία, το επίπεδο γλυκόζης δεν υπερβαίνει το όριο των 8 μονάδων (mmol / l), οι ημερήσιες διακυμάνσεις του είναι ασήμαντες.
Η μέτρια μορφή χαρακτηρίζεται από αύξηση της γλυκόζης ήδη σε 14 μονάδες με επεισόδια κέτωσης-κετοξέωσης (περσόνα ακετόνης και παρόμοιων ουσιών στο αίμα) γεμάτα με αγγειακές διαταραχές.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, το επίπεδο γλυκόζης υπερβαίνει τις 14 μονάδες, οι διακυμάνσεις της κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι σημαντικές - υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με την παροχή αίματος στους ιστούς, ενώ διαταραχές στη διατροφή του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσουν κώμα.
Από εδώ ακολουθούν οι αισθήσεις που βιώνει ο ασθενής, οι οποίες έχουν είτε τον χαρακτήρα μικρών σημείων είτε εκδηλώσεων τυπικών του διαβήτη:
- πολυουρία (διαβήτης) με γλυκά ούρα.
- Πολυδιψία (δίψα που δεν υποχωρεί ακόμη και με συχνό και άφθονο ποτό).
- πολυφαγία (ακατάσχετη λαιμαργία).
- απώλεια βάρους χωρίς κίνητρα.
Η παρουσία αυτού του συνδρόμου (σύμπλεγμα σημείων) είναι ένας καλός λόγος για να επισκεφθείτε έναν ενδοκρινολόγο ή, ελλείψει αυτού του ειδικού, έναν θεραπευτή που θα πραγματοποιήσει τις απαραίτητες αρχικές μελέτες.
Ο λόγος για να γίνει αντικείμενο προσεκτικής εξέτασης μπορεί επίσης να είναι διαταραχές του νευρικού συστήματος που προκαλούνται από διαβήτη, οι οποίες εντοπίζονται από έναν νευροπαθολόγο με τη μορφή ανεξήγητων συμπτωμάτων:
- Ζάλη;
- ναυτία;
- θόρυβος και κουδούνισμα στα αυτιά.
- Κάνω εμετό;
- παροδικές αισθητηριακές ή κινητικές διαταραχές.
- Προβλήματα με την αντίληψη και τη μνήμη.
Μικρά σημάδια διαβητικής αγγειακής νόσου, που εκδηλώνονται με οφθαλμικά συμπτώματα, μπορεί επίσης να είναι αποκλίσεις από τη λειτουργία των οργάνων όρασης με τη μορφή:
- μείωση της σοβαρότητάς του?
- ξήρανση του κερατοειδούς (αίσθηση όπως ξηρότητα, "άμμος", κνησμός ή πόνος στα μάτια).
- θόλωση των περιγραμμάτων των αντικειμένων.
- κύματα και μύγες στα μάτια?
- περιοδική εμφάνιση τυφλών σημείων και απώλεια ολόκληρων οπτικών πεδίων.
- ανεξήγητο «μαύρο» των ματιών.
Η παρουσία διαβητικής αγγειακής νόσου μπορεί να απευθύνεται κυρίως σε γιατρούς με άλλα προφίλ:
- σε τροφικές δερματικές παθήσεις (σχηματισμός ελκών στα κάτω άκρα) - στον χειρουργό.
- με μη επουλωτικές δερματικές βλάβες - σε δερματολόγο.
- με αιμορραγία, μη επουλωτικές πληγές στο στόμα ή εμφάνιση πληγών - στον οδοντίατρο.
Ο λόγος για την άμεση αναζήτηση ιατρικής βοήθειας πρέπει να είναι κάθε περίπτωση ξαφνικής απώλειας συνείδησης, η εμφάνιση μιας κατάστασης γνωστής ως «χαμένη γλώσσα», «μουδιασμένα χέρια, πόδια», ζάλη, που συνοδεύεται από ναυτία και έμετο, αν και αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν. που χαρακτηρίζεται από δηλητηρίαση από αλκοόλ ή ναρκωτικά ή λήψη σταθερών δισκίων που συνταγογραφούνται από γιατρό.